Duniya mhane maina bole ek tabar re karane,दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे,ramdev ji bhajan

तर्ज, सगला साथी परणिज्या में रहयो कुवारो

हाथ जोड़ने अरज करूं मैं, आयो थारे बारणे । दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

अजमल केवे सुण रे सांवरा,इतरो मत बण रे मुंजी ।अजमल केवे सुण रे सांवरा,इतरो मत बण रे मुंजी । एक टाबरियो म्हाने देवे तो, नहीं घटे थारी पूँजी । नहीं सुणेला, विघन करूंला,नहीं सुणेला, विघन करूंला, आयो घर सूंधारने ।दुनियाँ म्हाने मोसा बोले, एक टाबर रे कारणे ।दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

पण्डो बोल्यो सुणो ठाकरां, मूरत सेथे काँई लड़ो।पण्डो बोल्यो सुणो ठाकरां, मूरत सेथे काँई लड़ो। सांवरिया से मिलणो वे तो, सागरिया में कूद पड़ो । इण सागर में पीपा जी ने,इण सागर में पीपा जी ने, मिलिया चारभुज धार ने। दुनियाँ म्हाने मैना बोले, एक टाबर रे कारणे ।दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

इतरी बात सुणी अजमल ने, सागरिया में कूद पड्या ।इतरी बात सुणी अजमल ने, सागरिया में कूद पड्या । सोने रा तो महल देखिया, हीरा पन्ना सूं जड़िया । आय सांवरे दर्शण दीना,आय सांवरे दर्शण दीना, सिर पर पट्टी बाँधने ॥ दुनियाँ म्हाने मोसा बोले, एक टाबर रे कारणे ॥दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

चौदह सौ इकसठ माघ सुद, नयो चाँद जद ऊगेला ।चौदह सौ इकसठ माघ सुद, नयो चाँद जद ऊगेला । सुणजे अजमल थारे पालणे, दो दो टावर झूलेला । पाणी रो तो दूध बणेला,पाणी रो तो दूध बणेला, कुंकुं पगल्या आँगणे ॥ दुनियाँ म्हाने मोसा बोले, एक टाबर रे कारणे ॥दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

अजमल घर अवतार लियो है, द्वारिका रा नाथ जी ।अजमल घर अवतार लियो है, द्वारिका रा नाथ जी ।भक्त मण्डली चरणों में बाबा, धरो शीश पर हाथ जी । बेगा आइजो न देर लगाइ जो,बेगा आइजो न देर लगाइ जो, भक्तां रे हित कारणे ॥ दुनियाँ म्हाने मैना बोले, एक टाबर रे कारणे ।दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥

हाथ जोड़ने अरज करूं मैं, आयो थारे बारणे । दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥दुनियाँ म्हाने मेणां बोले, एक टाबर रे कारणे ॥